من قرص ناپروکسن را دوست میدارم.شاید به اندازه فلوکستین و شاید هم بیشتر...
از عصری یه سر درد کوفتی گرفتم فکر کنم به خاطر گرمای امروز بود صبح خانوم والده رو بردم بیرون و خودم باید تو ماشین منتظرش می موندم این شد که از گرما دهنم صاف شد.تو خونه هم که کولر دو روزه پکیده و کانون خونواده حسابی گرمه! ...خلاصه از سر درد داشتم سرویس میشدم تا اینکه ۲ساعت پیش یادم افتاد فرشته نجاتی به نام ناپروکسن وجود داره با یه شربت دیژل نوش نمودم این حبه آرام کنندهء سر را و اینچونین شد که الان توپ توپم و توان این دارم که بشینم عکس روتوش کنم تا خود صبح...
پ.ن:میدونی خوبیش چیه دقیقا همون چیزی رو که میخوام اتفاق نمی افته...و این فرآیند، خیلی خوب همیشه اتفاق میافته!!!
پ.ن۲:یه سایت پیدا کردم ماله اداره ثبت لیست تمام اسمها توش هست با معنیش .تیکه جالبش اینه که تعداد فراوانیِ اسم هم توش هست.
+ نوشته شده در چهارشنبه سی و یکم مرداد ۱۳۸۶ ساعت توسط من
|
اصلا لیاقت نداشتن کارم رو بزارن تو نمایشگاه دَر پیـتِشون هفته دیگه تکمیلش میکنم عکسش رو میزارم اینجا ببین چه حیفی شد رد شدم...