نوشتنم نمیاد تا اطلاع ثانوی... 

همین!

پ.ن: از حالا یه جام عروسیه چون قراره ۴شنبه برم افرا رو ببینم.

 

سه شنبه ای داداشیم رسید خونه البته بعد از ۲روز طی طریق! ۶ ساعت آخرش رو تو فرودگـاه امــام مونده بود، چون اساتید نیرو نداشتن که بارها رو از هواپیما بیارن بیرون!و این چونین بالاخره ما داداشی دار شدیم مجدادا...و باز نیز هم خوشحالیم،اینبار به دو دلیل:اول حضورش در کانون گرم خانواده و دوم اینکه داداشیم تصمیم گرفته برود به قاطی مرغان.از همین حالا دارم تمرین چشم و اَبرو اومدن برای عروس آینده را تمرین میکنم، باشد که نیکو خواهر شوهری باشم!

امروز صبح بعد از دقیقا ۹ روز پام رو از در خونه گذاشتم بیرون، اون هم به قصد لهـو و لعـب! با همکاران اسبقم رفتیم بام تهران من باب برف بازی و قرار شد بیان دنبال بنده و منم از ترس سرما شونصد لایه لباس پوشیدم مبادا که بــِچام.رفتیم بام تهران،تو تیکه آسفالتش حسابی برفاش رو روبیده بودند و خیلی معقول و پسندیده همراه گروه رفتم بالا، ولی از سر تله کابین به بعد یه برفی بود که نگو...یه پارچه هم زده بودن که نیاین بالا بهمن میاد میمیرین ما هم نمیایم نجاتتون بدیم ولی کو گوش شنوا!ملتی بودن که با یه کیسه زباله زیرشون سر میخوردن میاومدن پایین! منم که به کفشام زیاد اطمینانی نداشتم گفتم نمیام بالا، ولی دیگه چون خیلی طرفدارام اصرار کردن رفتم! و عجب گهی بود که خوردم، چون برگشتنی کلا شاید سر جمع ۵۰ قدم هم نتونستم بزارم زمین و بقیه اش رو آژیر کشان در حالی که یسار و یمینم رو دوستان گرفته بودن سُر خوردم!حالا هم به جای اینکه، چون رفتم پیاده روی پاهام درد بگیره، دستام داره ضعف میره از خستگی!!!از سر ظهرم که اومدم منزل لاینقطع داره دهنم میجنبه و سیرمونی ندارم،الانم دارم از گشنگی میافتم!نمیدونم از سرما بود یا از جیغ کشیدنم بود که انقده جونم تموم شد...

پ.ن برای گوهر تاج خاتون:نفهمیدم چرا خصوصی نظرت رو دادی ولی چون گفتی اینجا جواب بدم یعنی حتما میای دوباره اینجا رو میخونی،اول: مرسی از اینکه اومدی...دوم:اشتباه حدس زدی زیبا، من بالای صفحه سمت چپ، نوشتم asl:26/f/teh یعنی ۲۶ سالمه(آخرش هم نوشتم اسفند ۸۵ یعنی الان ۲۷سالمه) و female یعنی مونثم، و البته خودم هم گفتم که teh یعنی تهران. ولی اینکه غر میزنم و عصبی هم هستم آره قبول دارم بعضی وقتها زیاد حالم خوب نیست و اینجا جاییه که یه جورایی غر دونیم هم هست.و اینکه روحم باید شفا پیدا کنه من اعتقاد دارم روح تمام انسانها باید شفا پیدا کنه فقط بعضیاشون اینو میدونن و بعضی نه،و در آخر بد جوری من اعتقادات دیگران رو قبول دارم و حدس آخرت هم غلط بود متاسفانه سه تا چراغتون سوخت و باید بشینید!

پ.ن آخری :امشب این فیلم جناب آل پاچینو رو دیدم، و کلی ملذذ شدم از بازیش.اون اسکاری که گرفت نوش جونش.

هوا همچنان بس ناجوانمردانه سرد است...و من برخلاف بهنام اصلا خوشحال نیستم دلشوره مزخرفی گرفتم که نگو...همشیره با آقاشون و صبیه های خان دایی رفتند به این ورزش منـحوس و غـربی و استـکباریِ اسکی بپردازند!!! اون هم با این وضعیت جاده های گــُه،و از طرف دیگر داداشی هم داره از بلاد غربت میاد اونم تو این هوا که فرودگاهها همش بسته است.همین میشه که من هی استرس میگیرم اون وقت هی کهیرهای نازنینم به خارش می افته...مرده شوره هرچی موبایل هم هست ببرند و در ضمن مرده شور این سیستم رومینگ را نیز هم!

یادمه یه جا خوندم که سرخپوستها اعتقاد دارن که روح هر حیوانی پس از مرگ به قالب انسان میره و بالعکس این چند وقت بنده کاملا به این اعتقاد ایمان آوردم، که روح یک خرس در من وجود داره و الان هم  تو غارم هستم و مشغول خواب زمستانی میباشم و برای همین توان آپیدن رو ندارم!

و اما من باب این چند وقت که دچار لال مونی نوشتاری شده بودم:

چند روز پیش رفتیم سینما فیلم اتوبوس شب،بسی بنده و همشیره حال بردیم.توصیه میکنم بروید و از منظر جناب پور احمد جنگ را ببینید...البته اگه اعصاب نداری نرو چون حوصله فحش خوردن ندارم!

راستی بنده طی یه جنبش هنری، از خودم هنر محیطی دَر کردم و ۵شنبه ای در پارک ملت ساعت ۲تا۴ صبح یک فقره عقاب برفی خلق نمودم و به جامعه هنر دوست تحویل دادم از اونجایی که عکسش تو موبایل همشیره میباشد و ایشان هم در شمشک، پس در روزهای آتی از اثر هنریم در اینجا رونمایی میکنم باشد که ملت حظی برند!

دیگه عرض شود در طی این مدت با کهیرهام یه رابطه دوستانه و متقابل برقرار کردم و تا وقتی عصبی نمیشم کهیرهای عزیز هم نمیخارند ولی امان از این که بخوام با کسی بحث کنم یا فکر کنم به مصائبم، این میشه که دستهام شبیه بالش لایکو میشه!

دیگه این که با خانوم والده با هم میریم کلاس یوگا، اون هم نزد یه خانوم تپل،از جلسه اول که بنده رو دید گیر داد که تو مشکل عصبی احساسی داری و چاکرای فلانت بسته است و از این حرفها،خلاصه هر چی بنده خواستم مشکلاتم رو به روی مبارکم نیارم، نشد که نشد هی میرفت می اومد یه انگولکی میکرد به مصائب و مشکلات بنده! این شد که بنده نصف از حرکات رو با بغض انجام دادم! ...در کل بد نبود ولی نسبت به تعریف آن چنانی که از این استاد شنیده بودم چیز فوق العاده ای هم نبود.

خلاصه اینکه بیشتر در منزل به سر میبرم و از زندگی در جوار شوفاژ لذت میبرم و دوران نقاهت رو میگذرونم و این روزها یکی از تفریحات جدیدم در حین خواب زمستانی ام رفتن پشت پنجره و دیدن سر خوردن و گیر کردن ماشینها در برف میباشد که این یکی از مهیج ترین اتفاقاتی است که در چند روز اخیر شاهد بودم!!!

و در انتها از خداوند متعال خواستارم یک توان اهورایی به من عنایت فرماید که تو این هفته برم بلیط تئاتر آقای بیضایی رو بگیرم.              آمین

 

 یکی از عوارض جدید الکشف کورتون توسط بنده که باید تو کتاب داروهای ژنریک ایران ثبت بشه، اینه که بعد از مدتی مصرف کورتون، کلا نطق انسان کور میشه و به قول قُدما طرف از تخم میره اساسی! بنده شدیدا به این دچار مبتلا شده و توانایی آپ نمودن نداشتم،آپ که تو سرم بخوره، گوشی تلفن هم زورم میرسید بردارم. خلاصه که پیکار عظیمی بین من و بیماری در جریان است. تو هفته گذشته که بیماری بر بنده غلبه کرده بود نافرم، باشد که نیروی ایزدی به یاری ام آید و بر مشکلات فایق شوم...چند روزه که قرصهام تموم شده و خارشم برگشته و نمیدونی چه حالِ نازی دارم...

خلاصه مراحل ریاضت و سلوک و عرفان را دارم با پله برقی طی طریق میکنم بدجوری!باشد که رستگار شوم...آمین